زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

ابومحمد حسن بن علی لؤلوئی شعیری





ابومحمد حسن بن علی لؤلوئی شعیری، از مؤلفان و محدثان در قرن سوم هجری قمری بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابومحمد حسن بن علی لؤلوئی شعیری، گاه از او با نام حسین یاد می‌شود. شیخ طوسی وی را در شمار مؤلفان و محدثان یاد کرده است.
لؤلوئی حدیث را از کسانی چون حسن بن ایوب صحابی امام کاظم (علیه‌السّلام)، محمد بن فضیل، محمد بن زائد خزّاز و موسی بن سابق کوفی صحابی امام صادق (علیه‌السّلام) استماع کرده و روایاتی را نقل کرده است. از لؤلوئی افرادی مانند جعفر بن محمد فزاری، حمید بن زیاد و محمد بن علی بن محبوب روایت کرده‌اند.
کتاب الحدیث اثر اوست.
با توجه به روایت او از اصحاب امام ششم و هفتم و روایت حمید بن زیاد (م ۳۱۰ هـ) از شعیری، وی را از رجال قرن سوم به شمار می‌آوریم.

۲ - مطالعه بیشتر



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۳] زنجانی، موسی، الجامع فی الرجال، ج۱، ص۵۳۲.
[۱۴] استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۱۰۵.
[۱۵] نمازى شاهرودى، على، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۳ ص۱۰.


۳ - پانویس


 
۱. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۵۱.    
۲. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۲، ص۲۹۵.    
۳. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۱۶۳.    
۴. طوسی، محمد بن حسن، الفهرس، ص۱۵۳.    
۵. تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۴، ص۴۳۳.    
۶. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۲۱۷.    
۷. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۲، ص۲۹۵.    
۸. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۲۱۷.    
۹. قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۲، ص۱۳۸.    
۱۰. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۶، ص۷۶.    
۱۱. آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۲۲.    
۱۲. ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۳۶.    
۱۳. زنجانی، موسی، الجامع فی الرجال، ج۱، ص۵۳۲.
۱۴. استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۱۰۵.
۱۵. نمازى شاهرودى، على، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۳ ص۱۰.
۱۶. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۰، ص۲۵۱.    


۴ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۶۶، برگرفته از مقاله «ابومحمد حسن بن علی لؤلوئی شعیری».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.